Çiçeklerimin Kızı

Kalbimdeki bir esir
Şimdi hangi ülkede sefir?
Göz kapaklarımı açıp,
kapayınca kadar geçen pembe günler de
ellerimi kelepçeleyip, beni boğdurup
giderken sen.
Bari sırtıma
sapladığın kör bıçaklarını,
çekip çıkarsaydın.
Susuz da kalabilirdim yolunda,
günlerce uykusuz, günlerce aç,
yoklukla da sınanabilirdik.
Bir ekmeği bölüşebilirdik yine de.
Çiçek bahçesinde bir esirdin sen.
Çiçeklerimin kızı, anası, canıydın.
Kör bıçaklarının izinde,
Yeniden canlanmaya çalışan
bir ölüyüm şimdi ben.
Çiçeklerimin kızı,
Şimdi nerede duruyor,
Nereye kokunu salıyorsun?
Hangi baharda yeniden doğuyorsun,
Ve beni de kokuna katıyor musun?