Yakamoz

 Dudaklarının kıyıcığında,

belli belirsiz 

çizgiler belirirdi,

Dudaklarını kıyıcığından öptüm onu

güldüğünde. 

O güldüğünde,

ben yağmur olurdum.

Aydınlıkta!

ve sere serpe aklıma serilirdi,

o yağmurlardan sonra...

Gözleri! 

güneşim oldu.

Gözleri!

yeni günüm oldu.

Şimdi ısıttıkça yeni yaz,

kurudukça tüm harfler,

Kapadım gözlerimi tebessüme.

Dışında yalan vardı.

Ama İçinde yakamoz.

25-06