Denge

Gecenin parıltısıdır gözleri,

Gülüşürken olgunlaşırız.

Ayrılık çağrıştırmaz hiçbir şey

Birbirimizin dengesiyiz.

Doğa gibi. 

Aynı şeyleri düşünür müyüz?

Göç eder miyiz birbirimize?

Onun kalbi aynı İzmir gibidir.

Benimse Ankara

Koşmak isterim ona

Onu hiç yakalamasın ölüm.

Baharı çağırıştırır gülüşü.

Gülüşünde nasıl hüzün saklar?