İki Deli Çocuk

       İki deli çocuktuk biz, aynı karakterde, aynı düşüncede, birbirimizi ittik. Ben istemezdim böyle olmasını şimdi ağır bi suçun altındayim, Sırf şiir yazdim diye. Sevgimin kutsallığına gerçekten inanan bir insanim. Gercekten sevdim. Çok sevdim. O kadar cok sevdim ki. Öyle bir köseye atılmak istemedim. Yara artık kabuk bağlayınca bantın çöpe atılma vakti gelince. Her şey açık ve netti aslında yapamadım.

     Karşıdan nasıl görünüyorum bilmiyor muyum? Veya ne hissettiğini, hakkimda ne düşündüğünü her şeyi ve hepsini biliyorum. Ancak beni koyduğun kalıplara ait olmadığımı sende bilmiyor musun aslında? Senin tilkilerin gibi, benimde tilkilerim dolaşıp durdu kafamda engel olamadım.

    Güzel bir son yaşatmadin bana, güzel bir ayrılık tabiki değildi beklentim düzeltmekti bizi yeniden diriltmekti olmadı. Basından beri başka bir kalbe aittin. Başka bir hayatin, başka bir adamın, o kadar sürrealist bir iliskide olduğumu düşünüyordum ki. Yanıldığımı kabul edemedim. Senin yalanlarla bezeli kocaman bir yalan olduğunu ön göremedim. Söz oldum agzında, küfür oldum. Bir senin olamadim.

   İnsan hata yaptığı kişiden kaçar, sen bana büyük bir hata yaptın. Konuşma cesaretini bile bulamadın kendinde, yüzleşme cesaretini bile bulamadın. 3. kişiler girdi, 4. Kişiler girdi. Ben hep hatalı oldum. İnandığım şey masalımız sonunun gelmediğiydi, 2. bir şansi hakettiğimizdi. Ama sen öyle bir gittin ki. Ben ne düşünebilirdim. Senin için neler yapabileceğimi görmüyor muydun? Verdiğin yalan ifadenle şimdi büyük bir ceza alma ihtamalim var. Hapismiş mapismiş umrumda değil güneşim, lakin bu kadar yalancı olman yakıyor canımı göremedim.

   Beni ittiğin uçurumda şimdi sen mutlusun bir başka sevgilinle ben değilim. Ne kadar kötü düşünmüş olabilirsin ki, ne yapabilirdim sana şiir yazmaktan başka ki bunların sahibi sen bile değilken, Ayağına taş değse benim canim yanardı. Lakin sen beni son gördüğün, rahatsiz edici, ezik, kendine güveni olmayan bir karakter olarak konumlandırdin Keşke yara bandi olarak kullanmasaydın kalbimi, ki bunları yaşamazdik.

    Benin mutsuzluğum üzerinde kurduğun mutlulukta, mutlu olmani istemiyorum. Çünkü yasayacağım en büyük acılardan birini yaşattin sen bana.

İhanet.!

    Ve bunu gizlemek için, en ağır hakaretlerin sahibi, uzun sürecek bir dava ve ayağıma vurduğun pranga  peki bundan mutlu musun?

Seni sevmekten başka, başka başka bir derdi olmayan adama yaptığın şeyde ne?

    Benimle konuşmadığın için sende suçlusun. Bu kaçış suçlu birinin kaçışı, keşke vazgeçmeseydin.  Bana verdiğın bu lütufu kabul etmiyorum kamu Davasına döndü Çünkü sen suçlusun ben değil. Sana saygı  duymuyorum artık.