Adın gibi

 Gülüşler dökmüş yüzün vay vay

Bu ne deli cehennem

Bakışların sivrilmiş oy oy

Nasıl acır sinem

BİR ŞEKİLDE BAŞLADIK.

Adı  gibi Gizemliydi sevgilim 04.04.2022 tarihinde tüm güzelliğiyle odama gelmişti. Üzerinde lacivert bir pantolon ve üstünde desenli krem rengi bir gömlek vardı sarıya boyamış saçlarını, sağ ve sol yanağındaki bir kaç küçük papatyayla, kaşlarını çatarak ve kollarını bağlayarak gelmişti kendisinin yarısı kadar olan bir kızla. İlk hissettiklerim daha önce tanıyorum sanki olmuştu ama ilgi ve odağı kendisinin yarısı kadar olan kız çekmek istemişti.  Aklımı karışmıştı. Aslında çok kadın girmişti hayatıma ama uzun süredir bu kadar tüm hücrelerimin karıncalandığını hissetmemiştim. Kendisinden 6 yaş büyük olduğum için ilk başlarda çok fazla şansım olmayacağını düşünmüştüm. Sonra dedim ki kendi kendime saçmalama Bahri neden olmasın? Bulgaristan'lı olduğunu öğrendim önce, zaten vardı bir macırlık, adı gibiydi aynı, adı gibi gizemliydi. Herkesle mesafeli olur. Pek kimseyle de konuşmazdı. Uzaktan izlerdim onu bir topluluğa katılır ama çok konuşmaz sadece komik bir şey olduğunda sadece gülerdi. Öyle zarif, öyle gizemliydi sevgilim. Gelişini beklerdim onun fabrikanın girişinde görebilmek umuduyla son servis hemen hemen onun geldiği servis olurdu. Tüm güzelliğiyle günaydın bile demeden geçerdi önümden. Ceylan gibi, Ceylan gibiydi benim sevgilim. Gel zaman git zaman bir adamla podyum park'ta görüldüğünü duydum fabrikadan unut dedim Bahri Unut olmayacak. Ama aklımın en güzel köşesinde kurulmuştu bir kere benim ceylan sevdiğim. Gel zaman git zaman işlerimin kötü gittiği günlerde artık ya ben işten çıkacaktım ya da çıkarılacaktım adım atmak istedim ona. Zaten mesaimin son saatlerini onun odasında geçiriyor. Onu görebilmek ve onunla birkaç dakikalığına da olsa vakit geçirmek için çıldırıyordum resmen. Saçlarını toplardı bazen arkaya yüz güzelliğini ortaya çıkarırdı. Onu öyle birkaç kere gördüğümde daha da fazla düştüm ağına farkında olmadan. Bugün saçların çok güzel olmuş Gizem Hanım dediğim de gülümseyerek teşekkür etmişti. İlk göz temasımız o işe başladıktan hemen hemen 4 5 ay sonraları. Onun olduğu masada yemek yiyor. Öğlen aralarını onu görebilmek umuduyla iple çekiyordum. Hep yalnız başına odasında otururdu benim güzel sevdiğim.

Dayanamadım bir cuma günü ve artık adım atmalıydım Gizem'e çünkü iş durumlarından dolayı onu sonsuza kadar kaybetmek istemiyordum. Dedim ona ben senin tüm gece instagramını bulmaya çalıştım ama bulamadım. Bi duraksadı, güldü de. Belki de ne diyeceğini bilemedi ilk başta ama nasıl bulamadın dedi. Gizem.. M. ve zil çaldı. Mesai bitti. Hemen ekledim. Günlerdir uykusuz kaldığıma değmişti sanırım. Çünkü Fabrikanın en güzel, en gizemli kızıyla iletişim kurmayı başarabilmiştim. Yazmalıydım ama ne yazacaktım. Ya haftaya kahve içmeye çıkalım mı diye saçma sapan bir msaj attım. Olur dedi direk, olur içelim ama bir sıkıntı vardı Neden Haftaya önümüzde koskaca bir cumartesi yok muydu?  Bekleyeceksin dedi gülerek, hafta içi de çıkardım da bekleyeceksin. Şunun surasın da ne kaldı derdi gizem gülerek tam 7 gün vardı Gizem 7 gün.. Hayatımda en heyecanlıydı o 7 Gün. Buluşmayı kapmıştım yine de. O hafta yani buluşmamızdan önceki hafta içinde çok iş yerinde konuşmasak ta ona öğlen aralarında mesaj atıyordum. Basit ama bence güzel " Yemekte yoksun " afiyet olsun gizem" ertesi günde o mesaj atardı. Bugünde ben afiyet olsun diyeyim bari diye. Öyle ince ve düşünceliydi sevgilim. O hafta sonuna kadar zaman bana ölüm gibi geldi. Aslında bir o kadar hızlı bir o kadar da yavaş geçiyordu. Tüm haftam hazırlıkla geçti. Onunla buluştuğum her şeyi yeni almıştım üzerime parfümden, çorabıma kadar. ve o gün nihayet gelip çatmıştı.

1. BÖLÜM SONU