Büşra'ya Açık Mektup

                    Seni düşündüğüm saatler, aslında en mesut olduğum saatlerdir. Hiç kimsenin aramıza girmesine izin vermem. Eskiden olsa belki verirdim. ki buna artık olgunluk deniyor sanırım.

                   Zaman kavramına kafam basmıyor artık. Düşünsene on bir sene geçmiş ve üç yüz altmış beşer günden dört bin on beş gün eder. Yani tabi buda yaklaşık bir hesaplama ve düşünsene 48 kere mevsimler değişmiş, gündüzler gece olmuş, geceler gündüz ve biz sadece büyümüşüz birbirimizden uzakta. Bir hikayenin içinde farklı yerlerde belki de farklı kişilerle debelenip durmuşuz mutlu olmak için. Sonuç nedir dersen ikimizde cevabını biliyoruz biliyorum ne sen mutlusun ne de ben. İkimizde istediğimiz hiçbir şeyi elde edememişiz hayattan. Savrulmuşuz  fırtınaya yakalanmış acemi bir kaptanın gemisi gibi. Yoksa biz aşkın acemileri miydik?  Evet bence öyle Büşra. Biz acemiydik ya da yalnızca ben.

                   Şiir gün gelir sahibini bulıır. Gün gelir dokunur sahibinin yüreğine. Gün gelir bulursan burasını, gün gelir okursan buradaki her şeyi tek tek. Bil ki tüm şiirlerin sahibi sensin. Tüm şiirler senindir Büşra. Seni tanıyorsam bana kızacaksındır sana yazdığım şiirleri okuduğunda biliyorum gerçekten kızacaksın. Madem bu kadar seviyordun, bu kadar aşıktın neden bir şey yapmadın be adam diyeceksin biliyorum. Nasıl tepki verebileceğini kestirebiliyorum az çok. Beni de anlamanı bekliyorum senden. -Sen benim acemiliğimdin, ilk sevdiğim kadın,  yüzlerce şiirler yazdığım ve on bir yıl geçmesine rağmen unutamadığım acemiliğimdin. Hak ver bana da be. Nasıl olması gerektiği konusunda gerçekten bir fikrim yoktu ki. Ah şimdi dönsem diyorum on bir yıl öncesine iki bin dokuza ağustos ayına. Seni dünyanın en mesut kadını yapmak için elimden geleni yapardım. Yalnız senin mutluluğun için her şeyi yapardım. Gülünce dudaklarının kıyısında beliren çukurluğu yine görmek için her şeyi yapardım. Her şeyi yapardım. Her şeyi yapardım. Ama yine de dem vurmayacağım hayatın acımasızlığından.

                   Sen beni, benimle olmadan büyüttün Büşra'm. Canım Büşra'm. Biriciğim, balım, kız çocuğum, küçük annem. Gözlerinin içine bakıp sana CANIM demeyi o kadar çok isterdim ki şimdi. Sen benim diğer yanımdın, diğer canımdın. Hala canımsın. Benden uzakta atan kalbinden öperim.

"Sen güldüğünde çiçekler bir başka kokar,

sen güldüğünde odam hala sen kokar" İki mısrada yazıverdim bak.

************** Kovid-19'dan çok şikayetçi olduğunu tahmin edebiliyorum. Ama az kaldı canım. Sık dişini kurtulacağız bu beladan. Ya birde bunu buraya yazamadan geçemeyeceğim. Anneciğinle aynı gün doğmuştuk, anneciğinin doğum gününde hiç geliyor muyum aklına? **********************

************* Çok uzadı biliyorum ama o dönemlerde benim giydiğim sweatshirt'u  geçiriyordun ya üzerine. Kokun sinerdi sweatshirt'e ve o koku aklımı darmadağın ederdi uçana kadar. Şimdi o kokuyu duyumsadım burnumu çatlattı desem yalan söylemiş olmam*********************************

Çok özledim be, hasretle öperim bebeğim.

180521