Hiç İçemediğimiz Damla Sakızlı Türk Kahvesine İtafen 2

Geçmiş batıyor.
           ve içim kararıyor.
Yalnızca aynalar var
           ve yalnızca aynalarda 
                  görüyorum
                       kendimi
                       
Gecem tutuyor 
           ve bırakmıyor beni..
Eylül'de gidiyor.
           Herkes gibi.

Soğuklar sarmış dört bir yanımı
ve ben
      Damla sakızlı Türk Kahvemle 
                  ısınmaya çalışıyorum

Uzaklar bomboş uzanamıyorum.
İnsanlar yok... ben yokum...
                   ve şehir karanlık..
                        zaman ise yetmiyor..
                           ağlayamıyorum...

Bir bayram sabahıydı,
           tınısı güzel mavi kadın.. 
             ve sen kalbime,
                 gelişi güzel
                      çiviler çaktın..
                       ama  yine de haykıramıyorum...

27.09.2014
bulgaristan